Dachy z wióra osikowego – charakterystyka surowca
Dachy z wióra osikowego stanowią zasadniczy typ dachów wiórowych. Wióry osikowe to nic innego jak malutkie deseczki strugane wzdłuż włókien drewna osikowego.
Osika jest gatunkiem drzewa należącym do rodziny wierzbowatych. To najpospolitszy gatunek topoli w Polsce. Osika osiąga do 30 metrów wysokości, rośnie szybko, aczkolwiek jest krótkowieczna- żyje do 100 lat. Rozmnaża się generalnie za pomocą nasion, ale również poprzez odrosty korzeniowe.
Pień tego gatunku topoli jest wysoki i prosty. Kora z upływem czasu zmienia kolor z jasnej i gładkiej na ciemnoszarą i spękaną. Ząbkowane liście osiki są niemal okrągłe, a kwiaty zebrane w kotki. Drewno topoli jest miękkie i lekkie, wolno wchłania wodę, a swoim zapachem odstrasza szkodniki.
Topola drżąca ma szerokie zastosowanie. Jest rośliną leczniczą, jej pączki obniżają poziom mocznika i innych szkodliwych metabolitów w organizmie. Drewno osiki, oprócz eksploatacji do budowy dachów, używane jest do wyrobu zapałek, celulozy, a także różnorodnych sprzętów gospodarstwa domowego.
Standardowa wielkość wióra osikowego to 30-40 cm długości i 8-10 cm szerokości. Efektem drobnego rozmiaru deseczek jest czasochłonny i pracochłonny proces układania poszycia. Do montażu 1m² wiórowego dachu zużywa się średnio aż 350 gwoździ.
Pokrycie z wióra osikowego wymaga wzmożonej pielęgnacji przez pierwsze dwa lata od ułożenia. Od początku należy usuwać z niego opadłe liście, a po pierwszym roku dokonać impregnacji środkiem ognioochronnym oraz preparatem przeciw grzybom i szkodnikom. Osikowy dach (podobnie jak kora osiki) z upływem czasu zmieni kolor z jasnobrązowego, przez srebrzystoszary, na ciemnoszary.
